Arnheiður Magnúsdóttir

frábært, ég er ekkert smá stolt af skurð og svæfingahjúkrunarfræðingum að láta ekki plata sig til að fresta vandamálinu.  Svona er þetta bara alltaf, það er stöðugt þrengt að réttindum starfsfólks landspítalans og kominn tími til að einhver standi upp og segi hingað og ekki lengra.  Svo hljóma allar fréttir þannig að hjúkrunarfræðingar séu vondi kallinn.... stofna lífi sjúklinga í hættu haha.  ég held að þessi yfirstjórn ætti að kynna sér betur hvað er að gerast á gólfinu á spítalanum og hlusta á þá sem vinna þar. 

Ég vona bara að hjúkrunarfræðingar allir sem einn standi svona þétt saman í komandi kjarasamningum og láti ekki bjóða sér hvað sem er.... nú er komið nóg!!

	Uppsagnirnar standa
Ábyrgðarmaður færslu Tilkynna um óviðeigandi tengingu við frétt

jæja nú eru þessir wonderful páskafrídagar búnir,  það sem er gott við páskana er að það er yfirleitt ekki mikið vesen í kringum þá eins og í kringum jólin,  svona undirbúningur og jólaböð og geðveiki.  Þarna fær maður bara nokkra góða frídaga og getur bara gert það sem maður vill.. og þess vegna ekki neitt ef manni sýnist svo.  Nema kanski þeir sem þurfa að fara í margar fermingarveislur, eða ferma sjálfir , en ég var svo heppin um þessa páska að það var ekkert svoleiðis í gangi  svo ég bara slappaði af heilan helling, naut veðurblíðunnar og þess að vera til.     Það er líka búið að vera mikið álag í vinnunni undanfarið svo þetta var kærkomið frí. 

Svo er líka heilmikið skemmtilegt framundan..... núna erum við nokkrar stöllur að undirbúa 20 ára reunion frá grunnskólalokum , ekkert smá spennandi að hitta alla gömlu skólafélagana og sjá hvernig árin hafa leikið þau.. hehe en vonandi hafa árin farið  blíðum höndum um sem flesta.... ótrúlegt hvað tíminn líður hratt... það var eins og gerst hefði í gær !!!!                                                

jæja þá erum við mæðgur komnar í rútínu hversdagsins eftir erfiða viku.  Já allri síðustu viku eyddum við í að gera litlu dömuna verkjalausa.... já ótrúlegt en satt.   Margrét fór í aðgerð á mánudaginn var og allt gekk bara nokkuð vel, allavega var læknirinn ánægður !!  Svo fórum við heim á þriðjudeginum og þá tóku við tveir skemmtilegir sólahringar eða þannig,  litla daman mín bara grét og kvartaði stanslaust um verki, það var eiginlega sama hvað ég gaf henni af verkjalyfjum(án þess þó að fara yfir strikið) og svo loksins eftir tvo sólahringa heima gafst ég upp.. það er alltaf pínu erfitt sérstaklega þar sem maður er nú hjúkka.  En við enduðum með því að fara aftur upp á spítala til þess að fá verkjastillingu og þar fékk daman að eyða öðrum tveimur sólahringjum.  En núna er hún komin heim og fór meira að segja í skólann í morgun og er bara orðin fín og nánast verkjalaus..... og þvílíkur léttirog gaman að sjá hana glaða og káta. 

Þá er bara að komast í réttu rútinuna aftur......svona vesen verður alltaf til þess að allt fer úr skorðum, allavega hjá mér!!!    Ég dáist alveg að foreldrum langveikra barna að halda geðheilsunni því það tekur alveg ótrúlega á að eiga barn sem er veikt og líður ílla.  En daman mín er nú alveg ótrúlega dugleg og mikil hetja....ég held þetta hafi verið áttunda aðgerðin og Guð má vita hvað hún á eftir að fara í margar,  en núna er hún bara glöð og kát og ekkert að spá í það.  Svona eru börnin frábær, þau eru bara í núinu og njóta lífsins þegar þeim líður vel.

jæja nú fer að vera spurning hvort maður eigi að halda þessu bloggi út eða bara sleppa þessu !!!     ég held nú samt að ég geri aðra tilraun til að reyna að hafa eitthvað að segja eða þarf maður að hafa eitthvað að segja........mér sýnist ekki svona þegar ég les öll hin bloggin.

ég fékk senda vísu í dag.......höfundur óþekktur,  en ég læt hana flakka svona í tilefni atburða síðustu daga